رسانه‌های اجتماعی رسانه‌هایی برای تعامل اجتماعی هستند که از تکنیک‌های ارتباطی بسیار در دسترس و گسترش‌پذیر (scalable) استفاده می‌کنند
آندره کاپلن و مایکل هانلین رسانه‌های اجتماعی را این گونه تعریف می‌کنند:
"گروهی از برنامه‌های کاربردی (applications) مبتنی بر اینترنت هستند که با اتکا به بنیان‌های تکنولوژیک وب 2، امکان ایجاد و تبادل محتوای تولیدشده بوسیله کاربران را می‌دهند"
رسانه‌های اجتماعی در تجارت ممکن است به عنوان "رسانه‌های تولیدشده بوسیله مصرف‌کننده" (CGM) توصیف کنند.
یک رشته مشترک که همه این تعریف‌ها را به هم می‌پیوندد، آمیزه تکنولوژی و تعامل اجتماعی برای خلق جمعی ارزش است.
- آشنایی با تاریخچه شبکه‌های اجتماعی اینترنتی / آشنایی با قاعده‌های رسانه‌های اجتماعی برای سازمان‌های خبری /
- رسانه‌های اجتماعی؛ رفیق یا رقیب کتاب؟ / رسانه‌های اجتماعی و جذب مخاطب / رسانه‌ها، ابزار پیشگیری اجتماعی / نقش رسانه در بازنمایی خشونت اجتماعی / رسانه‌ها با بازتاب آسیب‌های اجتماعی نقش دیده‌بان را ایفا می‌کنند / رسانه‌ها درخدمت توسعه / ارتباط با رسانه‌ها، حلقه مفقوده آموزش شهروندی / شبکه‌های اجتماعی فرصتی تازه برای رسانه‌های تصویری / اقتصاد رسانه و راهکارهای درآمدزایی مطبوعات / مختارنامه و رسانه‌های اجتماعی /
تمایزها با رسانه‌های صنعتی
افراد اطلاعات، آموزش، اخبار و مانند اینها را به وسیله رسانه‌های الکترونیک و رسانه‌های چاپی دریافت می‌کنند. رسانه‌های اجتماعی از رسانه‌های سنتی یا صنعتی مانند روزنامه‌ها، تلویزیون، و فیلم متمایز هستند.
آنها نسبتا ارزان قیمت و در دسترس هستنند که به هر کسی (از جمله افراد حقیقی) امکان می‌دهند تا به اطلاعات دسترسی یابند یا آن را منتشر کند، در حالیکه رسانه‌های صنعتی، عموما به منابع قابل‌توجه برای انتشار اطلاعات نیاز دارند.
یک مشخصه مشترک رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های صنعتی توانایی آنها برای رسیدن به مخاطبان کم تعداد یا پرشمار است؛ برای مثال چه پست یک وبلاگ و چه یک برنامه تلویزیونی ممکن است بوسیله هیچکس دیده نشود یا میلیون‌ها نفر آن را ببینند.
برخی از مشخصاتی که به توصیف تفاوت‌های رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های صنعتی کمک می‌کنند به این قرارند:
1- دامنه دسترسی (Reach):
تکنولوژی رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های صنعتی هر دو امکان گسترش دسترسی را فراهم می‌کنند و می‌توانند به مخاطبانی جهانی دست یابند. اما رسانه‌های صنعتی به طور شاخص از یک شبکه سازمانی متمرکز برای سازماندهی، تولید، و انتشار استفاده می‌کنند، در حالیکه رسانه‌های اجتماعی ذاتا تمرکززدایی‌شده‌تر و کمتر سلسله مراتبی هستند و با نقاط متعدد تولید و مصرف مشخص میشوند.
2- قابلیت دسترسی(Accesibility):
وسائل تولید برای رسانه‌های صنعتی به طور معمول در اختیار دولت و/یا شرکت‌های خصوصی هستند؛ رسانه‌های اجتماعی به طور رایگان یا با هزینه ناچیز در دسترس عموم مردم هستند.
3- سهولت استفاده (Usability):
تولید رسانه‌های صنعتی به طور معمول نیاز به مهارت‌ها و آموزش اختصاصی دارد. در مقابل، اغلب تولیدات رسانه‌های اجتماعی، به مهارت‌ها و آموزش اختصاصی نیاز ندارد یا تنها به تجدید برداشتی از مهارت‌های موجود نیاز دارند؛ از لحاظ نظری هر کسی با دسترسی به اینترنت می‌تواند وسائل تولید رسانه‌های اجتماعی را به کار بیندازد.
4- ارتباط فوری (Immediacy):
زمان تاخیری میان مواد ارتباطی تولید شده در رسانه‌های اجتماعی ممکن است طولانی باشد (روزها، هفته‌ها یا حتی ماه‌ها) در حالیکه در رسانه‌های اجتماعی امکان پاسخ‌های تقریبا فوری وجود دارد؛ تنها مشارکت‌کنندگان تعیین کننده هر تاخیری در پاسخ هستند).
یا این حال رسانه‌های صنعتی شروع به اقتباس جنبه‌هایی از تولید کرده‌اند که به طور معمول با ابزارهای رسانه‌های اجتماعی انجام می‌شود، بنابراین این ویژگی ممکن است در طول زمان جنبه متمایزکننده‌اش میان این دو نوع رسانه را از دست بدهد.
5- استمرار (Permanence):
تولیدات رسانه‌های صنعتی، هنگامی که ایجاد میشوند، دیگر قابل تغییر دادن نیست (زمانی که مقاله یک مجله چاپ و توزیع شد، دیگر نمی‌توان درآن تغییری ایجاد کرد)، در حالیکه تولیدات رسانه‌های اجتماعی را می‌توان تقریبا به طور فوری با گذاشتن اظهار نظر یا ویراستاری تغییر داد.
منبع: Wikipedia
